Papa, neem jij ouderschapsverlof?

Steeds meer vaders opteren voor ouderschapsverlof, al blijft hun aandeel wel nog bitter weinig. Een minderheid van de mannen (2,44 %) kiest voor deeltijds ouderschapsverlof. Maar ouderschapsverlof zit bij de papa’s wel duidelijk in de lift, want dat is een stijging van 54 % ten opzichte van 2012.

Herverdeling

Ouderschapsverlof, dé loopbaanonderbreking waarin mannen voor hun vaderrol kiezen, wint aan populariteit. Deeltijds tijdskrediet blijft nog de populairste vorm, maar wordt op de voet gevolgd door deeltijds ouderschapsverlof. 31,55 % van de mannen die voor een vorm van loopbaanonderbreking kiezen, kiest voor deeltijds ouderschapsverlof. “Blijkbaar offeren de papa’s meer dan vroeger een stuk van hun rol als werknemer op voor hun rol als vader”, vertelt Nele Mertens, juriste van het kenniscentrum van Acerta. Het aandeel van de mannen dat ouderschapsverlof neemt (2,44%) stijgt duidelijk in vergelijking met de jaren ervoor, terwijl het percentage voor 2017 bij de vrouwen is gedaald naar 4,51 %. “Dat het percentage vrouwen met deeltijds ouderschapsverlof daalt, is niet onlogisch, het wijst op een herverdeling”, voegt de juriste er aan toe.

Tijdig afspraken maken

Een werknemer kan niet zomaar eenzijdig kiezen of, wanneer en hoelang hij of zij loopbaanonderbreking neemt. Daar zijn voorwaarden aan verbonden die de privénoden én de continuïteit van de bedrijfsactiviteiten in evenwicht proberen te houden. Dus vaders die ambitie hebben voor een lange zomervakantie kunnen hierover best tijdig overleg plegen met hun werkgever en de nodige afspraken te maken. Immers, de werkgever heeft de mogelijkheid om de toegang tot het ouderschapsverlof uit te stellen als hij hiervoor gerechtvaardigde redenen heeft om het functioneren van de onderneming te kunnen waarborgen.

Loopbaansparen als alternatief

Een van de ideeën die nog op tafel liggen in de context van de wet-Peeters is Loopbaansparen. Hier geldt het principe dat werknemers een aantal buitenwettelijke vakantiedagen, vrijwillige overuren en nog een aantal andere gepresteerde uren zouden kunnen opsparen om later – over jaren en zelfs over werkgevers heen – als betaald verlof op te nemen. “Ja, dat is revolutionair als je het legt naast het vaste aantal dagen jaarlijkse vakantie dat werknemers nu verplicht zijn om jaarlijks op te nemen. Maar dit zijn dan ook revolutionaire tijden”, vertelt Nele Mertens. “Iets à la Loopbaansparen kan een alternatief zijn voor de bestaande formules van loopbaanvermindering of -onderbreking, een waarmee vaders, moeders en werkgevers aan de slag kunnen”, besluit ze.

Mieke Vercruijsse